Er woont al jaren een egelfamilie in mijn tuin. Zo af en toe wordt er eentje al scharrelend gespot. Van de week lag er een egeltje bij daglicht diep te slapen tegen de schutting. Hij snurkte zelfs een beetje.
Maar onlangs kwam ik er één tegen in het achterommetje. Dat is een onveilige plek voor egeltjes. Dus ik zei tegen hem: “Pas je een beetje op hier, met al die mensen die hier lopen en fietsen?”
“Ja maar,” zei het egeltje, en hij keek met zijn kraaloogjes om zich heen. “Iedere tuin heeft tegenwoordig zo’n hoge schutting, dus wij kunnen alleen maar van tuin naar tuin als we onder de tuindeuren door kruipen en dan via de achterommetjes oversteken.”
Oei, daar het het egeltje gelijk in. Mijn buren en ik zijn daar ook schuldig aan. Daarom besloot ik mijn buren te vragen of we in de schuttingen tussen onze tuinen kleine gaatjes konden zagen, zodat ze zich rechtstreeks kunnen verplaatsen tussen de tuinen. Zij vonden dit ook een goed idee.
Nu kunnen de egels van tuin naar tuin lopen via de egelpoortjes. Ze moeten wel voorrang verlenen want ook voor egels zijn er regels!